Mattijs Wolthaus | Clash of the Titans
De landschappen van Mattijs Wolthaus (Leiden, 1971) zijn mysterieus, verstild of juist levendig. Ze zorgen altijd voor een sterk gevoel bij de kijker. Ze prikkelen de verbeelding of roepen herinneringen op. Daarmee komen de persoonlijke verhalen. De mooie momenten die je hebt ervaren, gebeurtenissen die diepe indruk hebben gemaakt of een herinnering aan rust en kalmte.
Er is ruimte voor eigen invulling. Zo lijken de landschappen vertrouwd, maar zijn gedeeltelijk onbekend. Je kunt er verdwalen. Wat onbekend is, vraagt om een open blik, overgave om nieuwe wegen in te slaan en je eigen verhaal te maken.
Mattijs begint met het maken van een collage. Hij stelt de landschappen samen uit verschillende beelden. Ze zijn een beetje vervreemdend. Zo gaan planten en bomen over in gebouwen en wegen om een geheel te vormen. De landschappen hebben een ziel. Ze zijn doorleefd en niet volmaakt. In de schilderijen zie je daarom geen volmaakte natuur en architectuur, maar altijd gedeelten er van.
De landschappen zijn expressief. Mattijs schildert het gevoel dat het landschap bij hem oproept. Er is wel een plan, maar het schilderen gaat intuïtief. Mattijs reageert op wat er tijdens het schilderen op het doek gebeurt.